Καθαρές θέσεις και συγκεκριμένος προσανατολισμός είναι τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τη νεότερη συνέντευξη του Νίκου Παππά στον τηλεοπτικό σταθμό Attica, στο πλαίσιο της κούρσας διαδοχής στον ΣΥΡΙΖΑ Π.Σ..
Μια πρόταση που στοιχιζεται, (στη βάση της πολιτικής πλατφόρμας που κατέθεσε ο Νίκος Παππάς) στο σοσιαλδημοκρατικό χώρο, η οποία είναι ικανή σύμφωνα με στελέχη κυρίως της ελληνικής περιφέρειας (και του κέντρου) να ανατρέψει και να ανακόψει τη διαπιστωμένη πλέον φυλλορροή μελών μετά την παραίτηση Τσίπρα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ των “θολών” κατά πολλούς τάσεων και της πολυγλωσσίας είναι αντιμέτωπος με την δημοσκοπική κατάρρευση και την επιστροφή του στα ποσοστά των “μικρών”, θέση που επιδιώκουν εμφανώς πια, εκείνοι που οδήγησαν το κόμμα στην διπλή εκλογική συντριβή.
Διαβάστε σημεία της συνέντευξης:
Μπορείς να λες ότι σε ένα ιδανικό πολιτικό σύστημα, όπου οι προοδευτικές δυνάμεις έχουν ωριμάσει, όπου δεν ντρέπονται να μιλήσουν για κοινό πρόγραμμα, θα προωθήσουμε το σύστημα της απλής αναλογικής που έχει ισοτιμία της ψήφου και θα πάμε να αναμετρηθούμε με τη δεξιά. Δεν υπάρχει αυτή η ωριμότητα. Τι κάνεις, λοιπόν; Λες «θα περιμένω μέχρι να ωριμάσουν οι συνθήκες των προοδευτικών δυνάμεων και να κάτσουν να συζητήσουν τι θα κάνουν για τον λαό», όταν ο καθένας κοιτάει τη δική του κομματική ωφέλεια; Δεν μπορείς να το κάνεις αυτό. Άρα τώρα είμαστε ενισχυμένη αναλογική, τελείωσε η κουβέντα για την απλή -περιμένω και τους συνυποψηφίους να τοποθετηθούν επί του θέματος- και πάμε να χτίσουμε ξανά την παράταξη που μπορεί να φτάσει στο 30% και το 35% και να κερδίσουμε. Το έχουμε ξανακάνει στο παρελθόν. Όταν κοντοσταθήκαμε σε σχέση με τον μετασχηματισμό μας, αρχίσαμε να χάνουμε.
• Είναι πρωτοφανές διπλωματικά να προαναγγέλλεις υποχωρήσεις. Όταν πας σε μία διαπραγμάτευση διατρανώνεις το δίκιο σου. Η Ελλάδα έχει το διεθνές δίκιο με το μέρος της, η Τουρκία είναι μία αναθεωρητική δύναμη και εγώ δεν αντιλαμβάνομαι τι σημαίνουν αυτές οι δηλώσεις τη στιγμή που η Τουρκία δεν έχει υπογράψει τη σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας και, βεβαίως, δεν έχει άρει το casus belli. Δηλαδή, αν βρεθούμε ενώπιον του διεθνούς δικαστηρίου και δεν της αρέσει το αποτέλεσμα της Τουρκία, τι θα κάνει; Θα κάνει πόλεμο; Η Τουρκία θα συνεχίσει να αμφισβητεί την περιοχή έρευνας και διάσωσης της Ελλάδας το Ανατολικό Αιγαίο; Θα πρέπει να αποστούμε δικαιωμάτων που απορρέουν από το Διεθνές Δίκαιο για να κάτσουμε στο τραπέζι; Ποιες είναι οι υποχωρήσεις, τις οποίες περιγράφουν;
